βοωτέω

English (LSJ)

   A plough, Hes.Op.391.

German (Pape)

[Seite 460] pflügen, Hes. O. 389.

Greek (Liddell-Scott)

βοωτέω: ἀροτριῶ, Ἡσ. Ἔργα κ. Ἡμ. 389.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
labourer.
Étymologie: βοώτης.

Spanish (DGE)

conducir bueyes, e.d. labrar la tierra σπείρειν ... βοωτεῖν ... ἀμάειν Hes.Op.391.

Greek Monotonic

βοωτέω: οργώνω, καλλιεργώ το χωράφι, σε Ησίοδ.

Russian (Dvoretsky)

βοωτέω: пахать Hes.