ἐπιθρηνέω
From LSJ
τὸ δ' ἐξαίφνης τὸ ἐν ἀναισθήτῳ χρόνῳ διὰ μικρότητα ἐκστάν → suddenly refers to what has departed from its former condition in a time imperceptible because of its smallness
English (LSJ)
A lament over, συμφοράς Babr.118.8: abs., τὸ -θρηνεῖν Plu.2.123c, Diog.Oen.61: c. acc. cogn., γοῶδες τοῖς εἰρημένοις Hld. 10.37.
German (Pape)
[Seite 943] dazu, dabei klagen, Plut. de san. tu. p. 373 u. a. Sp., τινί.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
se lamenter sur, τινι.
Étymologie: ἐπί, θρηνέω.
Greek Monotonic
ἐπιθρηνέω: μέλ. -ήσω, θρηνώ για κάτι, με αιτ., σε Βάβρ.
Russian (Dvoretsky)
ἐπιθρηνέω: скорбеть, жаловаться Plut.