συαγρίς
πῶς δ' οὐκ ἀρίστη; τίς δ' ἐναντιώσεται; τί χρὴ γενέσθαι τὴν ὑπερβεβλημένην γυναῖκα; (Euripides' Alcestis 152-54) → How is she not noblest? Who will deny it? What must a woman have become to surpass her?
English (LSJ)
A = συναγρίς (nisi hoc legend.), Epich.28,69.
German (Pape)
[Seite 960] ίδος, ἡ, ein Meerfisch, von Ath. VII, 322 f aus Epicharm. erwähnt, wie er ib. b aus demselben συναγρίς citirt.
Greek (Liddell-Scott)
συαγρίς: -ίδος, ἡ, διάφ. γραφ. ἀντὶ συναγρίς, ὃ ἴδε.
Greek Monolingual
-ίδος, ἡ, Α
(δ. γρφ.) βλ. συναγρίδα.
Greek Monolingual
-ίδος, ἡ, Α
(δ. γρφ.) βλ. συναγρίδα.
Frisk Etymological English
Grammatical information: f.
Meaning: toothed fish(?) (Epich. 69, Arist., H.).
Other forms: also συναγρίς (Arist.), -ίδος.
Derivatives: Cf. συνοδοντίς as fishname (Strömberg 45) and κρεαγρίς, παναγρίς, governing compound to ἀγρεύω, ἄγρα; the v. l. συαγρίς after σύαγρος (s. on σῦς); this is rather improbable. Ngr. συνακρίδα; on this also Thumb ClassQuart. 8, 193.
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Furnée 123f. starts from σύαξ, -κος, συάκιον n. (Su.); συάκιν (gloss.) kind of flatfish. He takes συναγρίς (Arist.) rather as folketymol. for the form without nasal. The word will then be Pre-Greek.
