ἀπομαραίνω
Ὁ σοφὸς ἐν αὑτῷ περιφέρει τὴν οὐσίαν → Qui sapit, is in se cuncta circumfert sua → Der Weise trägt, was er besitzt, in sich herum
English (LSJ)
A cause to waste away, αἱ συλλήψεις ἀ. τὰ σώματα Sor. 1.30, cf. Chor.p.22 B.; τὴν ἀκμὴν τῶν αἰσθήσεων Callistr.Stat. 2; ἡδονὰς τὰς τὸ θυμοειδὲς -ούσας Philostr.VA7.4; obliterate from memory, Chor.Milt.19:—Pass., waste, wither away, die away, ἡ ῥητορικὴ ἐκείνη ἀ. Pl.Tht.177b; αἱ κατὰ τὸ σῶμα ἡδοναὶ ἀ. Id.R.328d; of a tranquil death, X.Ap.7, cf. Plu.Num.21; of comets, ἀπομαρανθέντες κατὰ μικρπὸν ἠφανίσθησαν Arist.Mete.343b16; of wind, die down, ib.367b11; ἡ φύσις ἀ. Ocell.1.12, etc.
German (Pape)
[Seite 314] ausdörren, nur im pass., ausgedörrt werden, hinwelken, hinschwinden, αἱ κατὰ τὸ σῶμα ἡδοναί Plat. Rep. I, 328 d; ὑπὸ γήρως Plut. Num. 21; ἡ τοῦ πένθους ἀκμή Ael. V. H. 12, 1; sterben, Xen. Apol. 7.
Spanish (DGE)
I en v. act.
1 agotar, desgastar τὰν εὐθάλειαν τᾶς εὐδαιμοσύνας Ps.Archyt.Pyth.Hell.p.9.5, τὰ σώματα τῶν θηλειῶν Sor.20.17, τὴν δὲ ... τῶν αἰσθήσεων ἀπομαραίνουσαν τὴν ἀκμήν Callistr.2.4, οὔτε γὰρ ἀπεμάρανε νόσου μῆκος τὸ σῶμα Chor.Or.7.47, cf. Philostr.VA 7.4, ἡ ... τρυφὴ ... τὰς ... ἡδονὰς ἀπομαραίνει D.Chr.3.83.
2 borrar del recuerdo (τὰς ... τοιαύτας διαφοράς) βραχὺς ἀπομαραίνει μοι χρόνος Chor.Decl.4.21.
II en v. med.-pas.
1 languidecer, agotarse αἱ κατὰ τὸ σῶμα ἡδοναὶ ἀπομαραίνονται Pl.R.328d, ἡ ῥητορικὴ ἐκείνη Pl.Tht.177b, ἠφανίσθησαν ... ἀπομαρανθέντες κατὰ μικρόν Arist.Mete.343b16, καταφερομένου δὲ τοῦ ἡλίου ἀπομαραίνεται, καὶ ... ἀποθνῄσκει Arist.HA 552b22, cf. Plu.2.20b, 76f, τῇ τοῦ σώματος ἀσθενείᾳ D.C.37.11.3, del amor, Them.Or.24.305c
•euf. por morir X.Ap.7, Plu.Num.21.
2 disminuir τοῦ πνεύματος ἀπομαραινομένου Arist.Mete.367b11, cf. Pr.899b1, Plu.Mar.31, ἡ φύσις Ocell.14.
Greek Monolingual
(AM ἀπομαραίνω)
μαραίνω εντελώς
αρχ.
Ι. μειώνω, ελαττώνω
II. (-ομαι)
1. πεθαίνω ήρεμα
2. (για κομήτες) σβήνω βαθμιαία.
