ὀλιγόβιος
From LSJ
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
English (LSJ)
ον,
A short-lived, Arist. HA605b24 (Comp.), LXXJb.11.2, 14.1, S.E.M.1.73.
German (Pape)
[Seite 320] von kurzem Leben, ζῶον, S. Emp. a, dv. gramm. 73.
Greek (Liddell-Scott)
ὀλῐγόβιος: -ον, ὁ ὀλίγον χρόνον βιῶν, βραχύβιος, - Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 8. 28, 1, ἐν τῷ συγκρ.
Greek Monolingual
ὀλιγόβιος, -ον (ΑΜ)
αυτός που ζει λίγα χρόνια, που έχει βραχύ βίο, βραχύβιος, ολιγόζωος
αρχ.
το ουδ. ως ουσ. τὸ ὀλιγόβιον
η βραχύτητα του βίου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀλιγ(ο)- (βλ. λ. λιγο-) + βίος, πρβλ. βραχύ-βιος].
Russian (Dvoretsky)
ὀλῐγόβιος: недолго живущий, недолговечный (ζῷον Arst.).
