δεκάδραχμος

English (LSJ)

[κᾰ], ον,    A at the price of ten drachmae, Arist. Oec.1352b15, BGU1134.7 (i B.C.).    II Subst. δ., ὁ, taxpayer assessed at ten δραχμαί, ib.118ii9 (ii A.D.).

Greek (Liddell-Scott)

δεκάδραχμος: -ον, ὁ τιμώμενος δέκα δραχμῶν, Ἀριστ, Οἰκ. 2. 34, 7.

Spanish (DGE)

-ον
I de diez dracmas o que cuesta diez dracmas σῖτος Arist.Oec.1352^b15, ἔρανος BGU 1134.7, 1135.7 (ambos I a.C.).
II subst.
1 ἡ δ. impuesto de diez dracmas, PRyl.216.304 (II/III d.C.).
2 ὁ δ. contribuyente que paga diez dracmas como impuesto de capitación BGU 118.2.9 (II d.C.) en BL 1.21.
3 ὁ δ. recaudador del diezmo Crates Com.53 (quizá error por δεκάδαρχος II 1, q.u.).

Greek Monolingual

-η, -ο (Α δεκάδραχμος, -ον)
αυτός που έχει αξία δέκα δραχμών
νεοελλ.
το ουδ. ως ουσ. το δεκάδραχμο
μεταλλικό νόμισμα αξίας δέκα δραχμών, δεκάρικο
αρχ.
το αρσ. ως ουσ. ο δεκάδραχμος
φορολογούμενος που πληρώνει ως φόρο δέκα δραχμές.

Russian (Dvoretsky)

δεκάδραχμος: десятидрахмовый (σῖτος Arst.).