προσεκποτέον
From LSJ
ὁ δ' εὖ ἔρδων θεοὺς ἐλπίδι κυδροτέρᾳ σαίνει κέαρ → but he who does well to the gods cheers his heart with a more glorious hope
English (LSJ)
(as if from *προσεκπίνω) A one must swallow as well, metaph., τὸ δυσχερές Plu.2.1111c.
French (Bailly abrégé)
il faut de plus boire jusqu’au bout ou vider encore.
Étymologie: adj. verb. de *προσεκπίνω, de πρός, ἐκπίνω.
Russian (Dvoretsky)
προσεκποτέον: adj. verb. к προσεκπίνω.