προσκλητικός

From LSJ
Revision as of 19:30, 11 December 2020 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">")

θάνατος λοῖσθος ἰατρὸς νόσων → death is the last healer of sicknesses

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: προσκλητικός Medium diacritics: προσκλητικός Low diacritics: προσκλητικός Capitals: ΠΡΟΣΚΛΗΤΙΚΟΣ
Transliteration A: prosklētikós Transliteration B: prosklētikos Transliteration C: prosklitikos Beta Code: prosklhtiko/s

English (LSJ)

ή, όν,    A calling, addressing, φωνή Plu.2.354d; π. ἔχει δύναμιν τὸ κάλλος that calls men to it, Ph.2.496.

German (Pape)

[Seite 769] ή, όν, zurufend, anredend, nennend, φωνή, Plut. de Is. et Osir. 9.

Greek (Liddell-Scott)

προσκλητικός: -ή, -όν, ὁ χρησιμεύων ἢ ἀνήκων εἰς πρόσκλησιν, Πλούτ. 2. 354D.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
qui sert à appeler, qui appelle.
Étymologie: προσκαλέω.

Greek Monolingual

-ή, -όν, Α προσκαλῶ
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην πρόσκληση
2. αυτός με τον οποίο προσκαλείται κάποιος, αυτός που χρησιμεύει για πρόσκληση
3. προκλητικός, σαγηνευτικός («προσκλητικὴν ἔχει δύμιν τὸ κάλλος», Φίλ.).

Russian (Dvoretsky)

προσκλητικός: зовущий, призывный (φωνή Plut.).