τραχηλιμαῖος
From LSJ
ἀσκεῖν περὶ τὰ νοσήματα δύο, ὠφελεῖν ἢ μὴ βλάπτειν → strive, with regard to diseases, for two things — to do good, or to do no harm | as to diseases, make a habit of two things — to help, or at least, to do no harm
English (LSJ)
A v. τραχηλιαῖος.
Greek (Liddell-Scott)
τρᾰχηλιμαῖος: ἴδε ἐν λ. τραχηλιαῖος.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
du cou.
Étymologie: τράχηλος.
Greek Monolingual
-αία, -ον, Α
τραχηλιαίος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τράχηλος + κατάλ. -ιμαῖος (βλ. -αίος), πρβλ. ονυχ-ιμαίος].
