χραντός
From LSJ
διὸ καὶ μεταλάττουσι τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν αἱ δοκοῦσαι παρθένοι τῶν εἰδώλων → therefore those professing to be virgins of the idols even change the natural use into the unnatural (Origen, commentary on Romans 1:26)
English (LSJ)
ή, όν, (χραίνω) A stained, defiled, Gloss.
German (Pape)
[Seite 1368] adj. verb. von χραίνω, auf der Oberstäche berührt, bestrichen, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
χραντός: -ή, -όν, ῥημ. ἐπίθ. τοῦ χραίνω, κεκηλιδωμένος, μεμολυσμένος, Γλωσσ., πρβλ. ἄχραντος.
Greek Monolingual
-ή, -όν, ΜΑ χραίνω
μολυσμένος.
