προσκνήθω
From LSJ
ψυχῆς πείρατα ἰὼν οὐκ ἂν ἐξεύροιο πᾶσαν ἐπιπορευόμενος ὁδόν· οὕτω βαθὺν λόγον ἔχει → one would never discover the limits of soul, should one traverse every road—so deep a measure does it possess
English (LSJ)
A scratch, tickle, κάπρον χειρί Trag.Adesp.383.
German (Pape)
[Seite 770] = Vorigem, poet. bei Plut. de cohib. ira 15, χειρί, mit der Hand reibend, kitzelnd.
Greek (Liddell-Scott)
προσκνήθω: ξύνω, γαργαλίζω, κάπρον χειρὶ Ποιητὴς παρὰ Πλουτ. 2. 462F.
French (Bailly abrégé)
c. προσκνάομαι.
Étymologie: πρός, κνήθω.
Greek Monolingual
Α
ξύνω ή γαργαλώ («κάπρον παῑς χειρὶ προσκνήθων νέᾳ», Τραγ. Αδέσπ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ- + κνήθω «ξύνω»].
Russian (Dvoretsky)
προσκνήθω: почесывать или щекотать (χειρί Plut.).
