διαυγέω
Τὶ δὲ σὺ διά τὸν Θεὸν δύνασαι ἀρνηθῆναι; Οἷον δὲ μέτρον ἀγάπης τῶν ἀγαπώντων σε ἐστί; (Χρύσανθος Καταπόδης, Σχολὴ Ζωῆς) → ?
English (LSJ)
A dawn, ἡμέρας -ούσης Plu.Arat.22, D.H.5.49. II ἧττον δ. to be less obvious, of a tumour, Antyll. ap. Orib.46.27.4. III Pass., to be transparent, Gal.7.88, Hsch.
German (Pape)
[Seite 609] = διαυγάζω; ἡμέρας ἤδη διαυγούσης Plut. Arat. 22; vgl. διαυγάω.
Greek (Liddell-Scott)
διαυγέω: διαυγάζω, Πλούτ. Ἀράτ. 22, Διον. Ἁλ. 5.49 (κοινῶς διαυγώσης ἀντὶ τοῦ διαυγούσης), Ἄντυλ. (Ὀρειβ. 122, Cocch.).
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
briller à travers, commencer à briller, poindre.
Étymologie: διά, αὐγέω.
Spanish (DGE)
I amanecer ἡμέρας <δ'> ἤδη διαυγούσης Plu.Arat.22, cf. D.H.5.49.
II 1ser perceptible, manifestarse de un tumor ὄγκος αὐτοῖς ἧσσον διαυγήσει καὶ ἀντιμεταστήσεται βραδύτερον en cierto tipo de hidrocefalia, Antyll. en Orib.46.28.4, cf. en v. med. διαυγεῖσθαι· διορᾶσθαι Hsch.
2 en v. med., de la córnea ser transparente ὅταν ... τὴν πρὸ αὐτῆς μοῖραν τοῦ κερατοειδοῦς διαυγουμένην ἀμέμπτως ἔχῃ Gal.7.88.
3 en v. act. y med. resplandecer χλωρότης λαμπρὸν διαυγουμένη Gal.19.155, (λίθος) διαυγεῖ δὲ ὡς πῦρ Aët.2.33.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
διαυγέω [διαυγής] glans verspreiden:. ἡμέρας δ ’ ἤδη διαυγούσης toen de dageraad reeds gloorde Plut. Arat. 22.9.
Russian (Dvoretsky)
διαυγέω: Plut. = διαυγάζω 2.
