Δαρδάνιος
μή μοι θεοὺς καλοῦσα βουλεύου κακῶς· πειθαρχία γάρ ἐστι τῆς εὐπραξίας μήτηρ, γυνὴ Σωτῆρος· ὦδ᾽ ἔχει λόγος → When you invoke the gods, do not be ill-advised. For Obedience is the mother of Success, wife of Salvation—as the saying goes.
English (LSJ)
α, ον, Trojan, 2.819; Δαρδάνειος, E. Tr. 840 (lyr.).
French (Bailly abrégé)
α ou ος, ον :
1 adj. dardanien ; troyen : Δαρδάνιαι πύλαι IL la porte ou les portes de Troie, càd les portes Scées (v. Σκαιαί);
2 subst. οἱ Δαρδάνιοι habitants de la Dardanie, en Troade.
Spanish (DGE)
-α, -ον
• Alolema(s): fem -ίη Nonn.D.28.61, Q.S.12.98, 14.407, 650, -νειος E.Tr.841, D.S.13.45
• Prosodia: [-δᾰ-]
A dardanio, troyano πύλαι Il.5.789, cf. Q.S.4.3, 9.44, μέλαθρα E.l.c., ἄκρα Str.13.1.11, γενέθλη Nonn.l.c.
B subst.
I οἱ Δ. dárdanos o dardanios
1 ét. habitantes de la llanura troyana Il.2.819, Str.13.1.24, 51.
2 v. Δαρδανεύς.
II ἡ Δ. Dardania
1 ciu. fundada por Dárdano en la Tróade Il.20.216, D.S.13.45, Str.13.1.24.
2 su territorio, entre Celea y Escepsis Il.Paru.28.1, E.Or.1391, A.R.1.931, Str.12.4.6, 13.1.50, Q.S.ll.cc.
3 otro n. de Samotracia, Call.Fr.583, Paus.7.4.3, St.Byz.s.uu. Δάρδανος y Σαμοθρᾴκη.
4 reino de los dardanenses en Iliria, Heraclid.Lemb.3.
III τὸ Δ. Dardáneo cabo de la Tróade, D.S.l.c.
Russian (Dvoretsky)
Δαρδάνιος:
I 3 дарданский, перен. троянский Hom., Anth.
II ὁ житель Дардании, перен. троянец Hom.
Middle Liddell
Trojan, Il.
