θυμοκάτοχος
From LSJ
Πονηρός ἐστι πᾶς ἀχάριστος ἄνθρωπος → Ingratus omnis homo non est, quin sit malus → Ein jeder Mensch, der Dankbarkeit nicht kennt, ist schlecht
English (LSJ)
ον, A restraining anger: neut. as substantive, spell for this purpose, PMag.Lond.121.941, PMag. Osl.1.35. PMag.Par.1.467,831; θ. πρὸς βασιλέας PMag.Leid.W.6.38.
Spanish
fórmula para contener la cólera
Greek Monolingual
θυμοκάτοχος, -ον (Α)
πάπ.
1. αυτός που συγκρατεί τον θυμό·2. το ουδ. ως ουσ. τὸ θυμοκάτοχον
μαγικό ξόρκι για τη συγκράτηση του θυμού.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θυμο- + κάτ-οχος (< κατ-έχω)].
