μεμηνιμένως

English (LSJ)

Adv., (μηνίω) A angrily, Pl.Ep.319b.

German (Pape)

[Seite 129] erzürnter Weise, ἀποκρίνασθαι, Plat. Ep. III, 319 b.

Greek (Liddell-Scott)

μεμηνῑμένως: Ἐπίρρ. (μηνίω) μετ’ ὀργῆς, ὠργισμένως, Πλάτ. Ἐπιστ. 319Β.

Greek Monolingual

μεμηνιμένως (Α)
επίρρ. οργισμένα, με θυμό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μεμηνιμένος, μτχ. μέσ. παρακμ. του ρ. μηνίω.

Russian (Dvoretsky)

μεμηνῑμένως: сердито, гневно (ἀποκρίνεσθαι Plat.).