δρυάς

From LSJ
Revision as of 11:25, 23 August 2022 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "d’" to "d'")

μωρία δίδωσιν ἀνθρώποις κακά → Inepta mens hominibus impertit mala → Die Torheit gibt den Menschen Unglück zum Geschenk

Menander, Monostichoi, 224

French (Bailly abrégé)

άδος (ἡ) :
seul. gén. pl. δρυάδων;
pièces formant la quille d'un navire.
Étymologie: δρῦς.

Greek Monolingual

δρυάς, ο (Μ)
δάσος από βαλανιδιές, δρυμός.
η (AM δρυάς) (συν. στον πληθ. δρυάδες)
νύμφη τών δασών, προστάτιδα τών δέντρων και κυρίως του δέντρου «δρύς»
νεοελλ.
αναρριχητικό, θαμνώδες φυτό, με άνθη λευκά και φύλλα πράσινα στο επάνω μέρος και λευκά στο κάτω
μσν.
δάσος από βαλανιδιές
αρχ.
είδος φιδιού.