δεισία
From LSJ
χαῖρ', ὦ μέγ' ἀχρειόγελως ὅμιλε, ταῖς ἐπίβδαις, τῆς ἡμετέρας σοφίας κριτὴς ἄριστε πάντων → all hail, throng that laughs untimely on the day after the festival, best of all judges of our poetic skill
English (LSJ)
ἡ, distribution, κρεῶν IG22.1356: cf. δεισιάδα· τὴν μοῖραν, οἱ δὲ διμοιρίαν, Hsch.
Spanish (DGE)
-ας, ἡ
cierta porción del sacrificio, quizá los desperdicios (cf. δεῖσα) e.d., la parte no comestible δ. κρεῶν IG 22.1356.5, 12 (IV a.C.), cf. δεισιάδα.