ἄγνωτος
Ἡ δ᾽ ἐμὴ ψυχὴ πάλαι τέθνηκεν, ὥστε τοῖς θανοῦσιν ὠφελεῖν → My soul died long ago so that I could give some help to the dead
English (LSJ)
ον, = ἄγνωστος, γνωτὰ κοὐκ ἄ. μοι S.OT58; ἄγνωτα τοῖς θεωμένοις Ar.Ra.926.
German (Pape)
[Seite 19] unbekannt, Soph. O. R. 58 u. zuw. als Variante zum vorigen.
English (Slater)
ἄγνωτος, -ον
a act., ignorant, c. gen. φωνὰν ἀκούειν ψευδέων ἄγνωτον (v.l. ἄγνωστον) (O. 6.67)
b pass., unknown οὐκ ἄγνωτ' ἀείδω Ἰσθμίαν ἵπποισι νίκαν (v.l. ἀγνῶτ. “non obscure, sc. tibi pro tua sapientia, Isthmiacam cano victoriam.” Schr.) (I. 2.12) τῶν ἀπειράτων γὰρ ἄγνωτοι σιωπαί (Mommsen: ἄγνωστοι codd. “le silence et l'oubli” Puech.) (I. 4.30)
Spanish (DGE)
-ον
I 1desconocido c. dat. γνωτὰ κοὐκ ἄ. μοι S.OT 58, de las palabras de Esquilo ἄγνωτα τοῖς θεωμένοις Ar.Ra.926
•abs. Call.Fr.620.
2 oscuro, sin gloria σιωπαί Pi.I.3/4.48, οὐκ ἄγνωτ' ἀείδω Pi.I.2.12.
II desconocedor c. gen. φωνὰ ψευδέων ἄ. Pi.O.6.67.
Russian (Dvoretsky)
ἄγνωτος:
1) неизвестный, неведомый: γνωτὰ κοὐκ ἄγνωτά μοι Soph. то, что мне слишком хорошо известно;
2) непонятный (ῥήματα ἄγνωτά τινι Arph.).
