πρόσκρουμα
From LSJ
ἀσκέειν, περὶ τὰ νουσήματα, δύο, ὠφελέειν, ἢ μὴ βλάπτειν → strive, with regard to diseases, for two things — to do good, or to do no harm | as to diseases, make a habit of two things — to help, or at least, to do no harm
English (LSJ)
ατος, τό, v. πρόσκρουσμα.
German (Pape)
[Seite 770] τό, auch -κρουσμα, Anstoß, eigtl. u. übtr., bes. das, wodurch man einem Andern Anlaß zur Unzufriedenheit, zur Feindschaft giebt, auch die Mißhelligkeit od. Feindschaft selbst, Plut. de sanit. tuend. p. 408 u. a. Sp.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
obstacle, sujet de mécontentement.
Étymologie: προσκρούω.
Greek (Liddell-Scott)
πρόσκρουμα: τό, ἴδε πρόσκρουσμα.
Greek Monolingual
-θύματος, τὸ, Α
(δ. γρφ.) βλ. πρόσκρουσμα.
Russian (Dvoretsky)
πρόσκρουμα: ατος τό Plut. = πρόσκρουσμα.
