ἱππαστήρ

ἧς ἂν ἐπ' ἐλάχιστον ἀρετῆς πέρι ἢ ψόγου ἐν τοῖς ἄρσεσι κλέος ᾖ → of whom there is least talk either for praise or blame, of whom there is least notoriety among the men either for praise or blame

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: ἱππαστήρ	Medium diacritics: ἱππαστήρ	Low diacritics: ιππαστήρ	Capitals: ΙΠΠΑΣΤΗΡ
Transliteration A: hippastḗr	Transliteration B: hippastēr	Transliteration C: ippastir	Beta Code: i(ppasth/r

English (LSJ)

ῆρος, ὁ, = ἱππαστής (fit for riding), metaph of the μύωψ, AP 5.202 (Asclep.) ; κημός ib. 7.424 (Antip.Sid.).

[Seite 1258] ῆρος, ὁ, der Reiter, zum Reiten gehörig; μύωψ, κημός, Asclpds. 30 Antp. Sid. 87 (V, 203. VII, 424).

ἱππαστήρ: ῆρος adj. m служащий для верховой езды, конский (κημός, μύωψ Anth.).

ἱππαστήρ: ῆρος, ὁ, = τῷ ἑπομ. ΙΙ. Ἀνθολ. Π. 5. 203, 7. 424.

ἱππαστήρ, -ῆρος, ὁ (Α) ιππάζομαι
1. ιππευτής, ιππέας, έφιππος
2. αυτός με τον οποίο ιππεύεται και οδηγείται ο ίππος («ἱππαστὴρ κημός» — το φίμωτρο με το οποίο ιππεύουν και οδηγούν τον ίππο, Ανθ. Παλ.).