ὑπημύω

English (LSJ)

v. ὑπεμνήμυκε.

German (Pape)

[Seite 1205] s. das homer. ὑπεμνήμυκε, nach welchem Coluth. 322 sagt ὑπημύουσι παρειαί.

French (Bailly abrégé)

seul. pf. irrég. 3ᵉ sg. ὑπεμνήμυκε p. ὑπεμήμυκε avec redoubl p. ὑπήμυκε;
demeurer le visage morne et baissé.
Étymologie: ὑπό, ἠμύω.

Russian (Dvoretsky)

ὑπημύω: (только 3 л. sing. pf. ὑπεμνήμῡκε = ὑπεμήμυκε) вешать голову: πάντα δ᾽ ὑπεμνήμυκε Hom. он низко поник головой.

Greek (Liddell-Scott)

ὑπημύω: ἴδε ἐν λέξ. ὑπεμνήμυκε.

English (Autenrieth)

only perf., ὑπεμνήμῦκε, is utterly (πάντα) bowed down, Il. 22.491†.

Greek Monolingual

Α
γέρνω προς τα κάτω («ὑπημύουσι παρειαί», Κόλουθ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)- + ἠμύω «γέρνω, κλίνω προς τα κάτω»].

Greek Monotonic

ὑπημύω: βλ. ὑπεμνήμυκε.