ἀδικία ἕξις ὑπεροπτικὴ νόμων → injustice: the state of despising the laws
adj.
Fallen in ruins: P. καταπεπτωκώς, V. ἐρείψιμος. Utterly ruined: Met., Ar. and P. ἐξώλης, P. προώλης, V. πανώλης, ἐξεφθαρμένος, πολύφθορος, ἄϊστος, Ar. and V. φροῦδος, πανώλεθρος.
