πολύρρυμος

English (LSJ)

ον, with many chariot-poles, ἅρματα Arr.Tact.2.5.

Greek (Liddell-Scott)

πολύρρῡμος: -ον, ὁ ἔχων πολλοὺς ῥυμούς, Ἀρρ. Τακτ. 3, σ. 10.

Greek Monolingual

-ον, Α
(για άμαξα) αυτός που έχει πολλούς ρυμούς.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + ῥυμός «τιμόνι»].

German (Pape)

[ῡ], mit vielen Deichseln, Sp.