διαδύομαι

French (Bailly abrégé)

f. διαδύσομαι, etc.
1 se glisser à travers : διὰ τείχους THC à travers un mur ; fig. se glisser, s'insinuer : διά τινος à travers qch;
2 s'esquiver, se dérober, échapper à, se soustraire à, acc..
Étymologie: διά, δύω.

Spanish (DGE)

I intr. introducirse, colarse, penetrar c. adv. o constr. local μῶν ὁ γέρων πῇ διαδύεται <αὖ>; Ar.V.396, ὁ ἥλιος ... δύναται διαδύεσθαι εἰς τὴν σάρκα Arist.Pr.967^a25, del fuego διαδυόμενον εἰς τὸ ἔκκαυμα Thphr.Ign.73, de gusanos ὑφ' ὧν ἀναλίσκεται τὸ σῶμα διαδυομένων εἰς τὰ ἐντός Plu.Art.16, τὰ σώματα διαδυόμενα δι' αὐτῶν Alex.Aphr.Quaest.73.2
•fig., sent. no fís. introducirse διὰ τούτων πάντων ἡ φιλία διαδυομένη X.Mem.2.6.22.
II tr.
1 introducirse en, penetrar τὰς βώλους Thphr.CP 5.13.7, ταύτην (ἁλυκότητα) Thphr.CP 2.5.4.
2 eludir, esquivar, rehuir ἡμᾶς Ar.V.282, Pl.Ly.216d, τὸν λόγον Pl.Sph.231c, τὰς λῃτουργίας Lys.21.12, abs. D.42.23.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

δια-δύομαι, stamaor. διέδυν door... binnendringen, door... heen glippen, met prep. bep.:; δ. διὰ τοῦ... τείχους door de muur naar binnen dringen Thuc. 4.110.2; met gen.:; κοὐκ ἔστιν ὀπῆς... διαδῦναι en er is geen gaatje om doorheen te glippen Aristoph. Ve. 352; abs.:; οἷον δράσας διέδυς ἔργον wat een vreselijke daad heb je gedaan om'm daarna te smeren! Aristoph Th. 712; overdr.: διὰ τούτων ἡ φιλία διαδυομένη vriendschap die in dit alles doordringt Xen. Mem. 2.6.22. zich onttrekken aan, met acc.: δ. τὰς λῃτουργίας zich aan staatsdiensten onttrekken Lys. 21.12; ὅπῃ... διαδύσεται τὸν λόγον hoe hij zal ontkomen aan onze argumentatie Plat. Sph. 231c; τὸ δίκην δοῦναι δ. de bestraffing ontlopen Dem. 18.133.

Russian (Dvoretsky)

διαδύομαι: (aor. 2 διέδυν, part. διαδύς)
1 проскальзывать, пробираться, проникать (διά τινος Thuc., Xen., Arst., Polyb., Plut. и εἴς τι Arst., Plut., редко τι Theocr.);
2 ускользать, уклоняться, избегать (τινα Plat. и τι Lys., Plat., Dem.).

German (Pape)

(δύω), mit aor. διαδῦναι, durchgehen; διά τινος, Thuc. 4.110; Xen. Mem. 2.6.22; Pol. 4.57.8; τὸν κισσὸν διαδύς, durch den Epheu gedrungen, Theocr. 3.14; durchkommen, entschlüpfen, διαδύεται ἡμᾶς Plat. Lys. 216c; ὅπῃ διαδύσεται τὸν λόγον Soph. 231c; vgl. Ar. Vesp. 212; Ausflüchte brauchen, Winkelzüge machen, καὶ πάντα ποιεῖν Dem. 42.23.