ἐθνίτης
From LSJ
οὐδ' ἄμμε διακρινέει φιλότητος ἄλλο, πάρος θάνατόν γε μεμορμένον ἀμφικαλύψαι → nor will anything else divide us from our love before the fate of death enshrouds us (Apollonius of Rhodes, Argonautica 3.1129f.)
English (LSJ)
[ῑ], ου, ὁ, of the same nation, Eust.901.9, Suid.; ἐθνιστής, Hsch.
Spanish (DGE)
-ου
connacional, paisano Paus.Gr.ε 11, Phot.ε 166, Eust.901.9.
Greek (Liddell-Scott)
ἐθνίτης: -ου, ὁ, ὁ ἐκ τοῦ αὐτοῦ ἔθνους, Εὐστ. 901. 9, Σουΐδ.: παρ’ Ἡσυχ. τὸ ἐθνίστης πρέπει νὰ διορθωθῇ ἐθνίτης.
Greek Monolingual
ἐθνίτης, ο (Α) έθνος
(για πρόσ.) ο ομοεθνής.
German (Pape)
ὁ, Suid. und Eust., aus demselben Volke, Landsmann.
