ἐνδελεχέω
Κρεῖττον σιωπᾶν ἐστιν ἢ λαλεῖν μάτην → Silentium anteferendum est vaniloquentiae → Das Schweigen übertrifft vergebliches Geschwätz
English (LSJ)
continue, c. acc., μάστιγάς τινι LXX Si.30.1:—Pass., to be persistently afflicted with a malady, Steph.in Hp.1.136D.
Spanish (DGE)
• Grafía: a veces graf. ἐντ- en edd.
I intr.
1 ocurrir o producirse continua o constantemente τὸ μῖσος ... ἐνδελεχεῖ ... τῷ ψεύδει T.Gad 5.1, τῶν δὲ λογισμῶν ἐνδελεχούντων Marc.Er.Iustif.196, ἔνθα ἐνδελεχοῦσι πνεύματα ἀκάθαρτα Ephr.Syr.2.104E, cf. 1.93E, prov. ῥανὶς ἐνδελεχοῦσα κοιλαίνει πέτραν Didym.M.39.1621B.
2 medic. persistir con molestia de residuos corporales nocivos, Steph.in Hp.Progn.184.5
•en v. med. sufrir continuamente por la tos, Steph.in Hp.Progn.152.1.
II tr. realizar insistentemente, persistir en c. ac. y dat. ὁ ἀγαπῶν τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐνδελεχήσει μάστιγας αὐτῷ el que ama a su hijo persistirá en los azotes contra él LXX Si.30.1, τὰς παραινέσεις Bas.Sel.Or.M.85.464B, c. part. pred. del suj. εἰ ... ἐνδελεχεῖ περὶ αὐτῶν δικαιολογούμενος ὁ ἐχθρός Ath.Al.M.28.1541A.
Greek (Liddell-Scott)
ἐνδελεχέω: διαρκῶ, διατελῶ ὤν, Χαρίλαος Näke 173.
ΙΙ. μετ’ αἰτ., ἐξακολουθῶ, Ἑβδ. (Σειράχ. Λ΄, 1) μετὰ διαφ. γρ. -ίζω.
German (Pape)
fortdauern, ununterbrochen fortwähren, LXX; Sp. auch ἐνδελεχίζω.
