τρισέπαρχος
From LSJ
διὸ καὶ μεταλάττουσι τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν αἱ δοκοῦσαι παρθένοι τῶν εἰδώλων → therefore those professing to be virgins of the idols even change the natural use into the unnatural (Origen, commentary on Romans 1:26)
English (LSJ)
ὁ, thrice an ἔπαρχος, i.e. praefectus urbis, AP9.697.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
trois fois éparque.
Étymologie: τρίς, ἔπαρχος.
German (Pape)
Russian (Dvoretsky)
τρῐσέπαρχος: ὁ троекратный эпарх, т. е. наместник Anth.
Greek (Liddell-Scott)
τρισέπαρχος: ὁ, ὁ τρὶς ἔπαρχος, δηλ. Praetor, πραίτωρ, Ἀνθ. Π. 9. 697, Πλαν. 73. 1, κλπ.
Greek Monolingual
ὁ, Α
(στη Ρώμη) ο πραίτωρ.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τρισ- / τρι- + ἔπαρχος «ανώτερος διοικητικός υπάλληλος, πραίτωρ»].
Greek Monotonic
τρισέπαρχος: ὁ, τρεις φορές ἔπαρχος, δηλ. Praetor, σε Ανθ.
