ὑψικόμπως

French (Bailly abrégé)

adv.
avec un excès d'orgueil.
Étymologie: ὑψίκομπος.

German (Pape)

adv., hochprahlerisch, ὑψ. κἀφρόνως ἠμείψατο Soph. Aj. 753.

Russian (Dvoretsky)

ὑψικόμπως: высокомерно, кичливо (ὑ. κἀφρόνως ἀμείβεσθαι Soph.).

English (Woodhouse)

(see also: ὑψίκομπος) haughtily, proudly

⇢ Look it up on Google | Wiktionary | LSJ full text search