σπεκλάριον
From LSJ
τά δέ ἄνευ συμπλοκῆς, οἷον ἄνθρωπος, βοῦς, τρέχει, νικᾷ → and the simple forms of speech, for example: 'man', 'ox', 'runs', 'wins'
English (LSJ)
τό,= sq. 2, PHolm.4.28: hence σφεκλαράριος, ὁ,= Lat. speculararius, Supp.Epigr.7.197 (Berytus, v/vi A.D.).
Greek Monolingual
τὸ, Α
είδος στιλπνού σχιστολίθου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < σπέκλον + υποκορ. κατάλ. -άριον (πρβλ. παιδάριον)].
