τσινιάρης
From LSJ
τὸ ζῷον τοῦτο οὐ μονῆρες καὶ αὐθέκαστον, ἀλλὰ κοινωνικὸν καὶ πολιτικόν → this animal is not solitary and self-sufficient, but social and political
Greek Monolingual
ο, θηλ. τσινιάρα, Ν
1. (για υποζύγιο) αυτός που κλοτσάει με το παραμικρό
2. μτφ. (για πρόσ.) ευέξαπτος, ευερέθιστος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < τσινιά + κατάλ. -ιάρης (πρβλ. γκρινιάρης)].
