ἀδώτης
From LSJ
τίκτει γὰρ κόρος ὕβριν, ὅταν πολὺς ὄλβος ἕπηται ἀνθρώποις ὁπ̣όσοις μὴ νόος ἄρτιος ἦι → satiety breeds arrogance whenever men with unfit minds have great wealth
English (LSJ)
ἀδώτου, ὁ, non-giver, coined as antithesis of δώτης, Hes.Op. 355. (Irregularly formed, cf. a 1.)
Spanish (DGE)
-ου, ὁ
• Alolema(s): ἀδότης Procl.ad Hes.Op.353
el que no da ἀδώτῃ δ' οὔ τις ἔδωκεν Hes.Op.355, cf. Procl.l.c., Eust.Op.68.95.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
qui ne donne pas volontiers.
Étymologie: ἀ, δίδωμι.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ἀδώτης -ου δώτης als adj. die niet geeft.
German (Pape)
ὁ, der Nichtgeber, Hes. O. 353.
Russian (Dvoretsky)
ἀδώτης: ничего не дающий Hes.
Greek (Liddell-Scott)
ἀδώτης: -ου, ὁ, = ὁ μὴ διδούς τι, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 353.
Greek Monotonic
ἀδώτης: -ου, ὁ, αυτός που δεν δίνει τίποτα, σε Ησίοδ.
Middle Liddell
one who gives nothing, Hes.
