πλαγιοβάτης
From LSJ
ψυχῆς πείρατα ἰὼν οὐκ ἂν ἐξεύροιο πᾶσαν ἐπιπορευόμενος ὁδόν· οὕτω βαθὺν λόγον ἔχει → one would never discover the limits of soul, should one traverse every road—so deep a measure does it possess
English (LSJ)
[βᾰ], ου, ὁ, walking obliquely, dub. cj. for πλαγιοβαθεῖς, Vett.Val.110.14.
Greek Monolingual
ὁ, Α
αυτός που βαδίζει πλαγίως, πλαγιοβάμων.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πλάγιος + -βάτης (< βαίνω), πρβλ. ακρο-βάτης, καλο-βάτης.
