δελεαστικός
From LSJ
ἐξ ὀνύχων λέοντα τεκμαίρεσθαι → judge by the claws, judge by a slight but characteristic mark, small traits give the clue to the character of a person, deduce something from a small indication, identify a lion from its claws
German (Pape)
[Seite 544] lockend, verführerisch, Clem. Al.
Greek (Liddell-Scott)
δελεαστικός: -ή, -όν, θελκτικός, μαγευτικός, ἀπατηλός, Κλήμ. Ἀλ. 487.- Ἐπίρρ. –κῶς, αὐτ.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
1 seductor φαντασίαι Clem.Al.Strom.2.20.111, θυμίασμα Cyr.H.Catech.12.34.
2 adv. -ῶς seductoramente δ. ἐπιβουλεύουσα Clem.Al.Strom.2.20.120.
Greek Monolingual
-ή, -ό (AM δελεαστικός, -ή, -όν) δελεάζω
ικανός ή κατάλληλος να δελεάσει, να εξαπατήσει
(α. «δελεαστικές προτάσεις» β. «φαντασίας δελεαστικάς... ταῖς εὐεπιφόροις ψυχαῖς» — ανυπόστατα πράγματα που εξαπατούν αδύνατους χαρακτήρες).
