δύσζωος
From LSJ
καὶ κεραμεὺς κεραμεῖ κοτέει καὶ τέκτονι τέκτων, καὶ πτωχὸς πτωχῷ φθονέει καὶ ἀοιδὸς ἀοιδῷ → and potter is ill-disposed to potter, and carpenter to carpenter, and the beggar is envious of the beggar, the singer of the singer
English (LSJ)
δύσζωον, wretched, βίοτος δ. AP9.574.
Spanish (DGE)
-ον miserable, que no es vida, βίοτος AP 9.574.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui mène une vie misérable.
Étymologie: δυσ-, ζωή.
German (Pape)
unglücklich lebend, βίοτος Ep.adesp. 653 (IX.574).
Russian (Dvoretsky)
δύσζωος: (о жизни) тяжелый, мучительный (βίοτος Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
δύσζωος: -ον, ἄθλιος, δυστυχής, βίος δ. Ἀνθ. Π. 9. 574.
Greek Monolingual
δύσζωος, -ον (Α)
φρ. «δύσζωος βίος» — δύστυχη ζωή.
Greek Monotonic
δύσζωος: -ον (ζωή), άθλιος, δυστυχής, σε Ανθ.
Middle Liddell
δύσ-ζωος, ον [ζωή]
wretched, Anth.
