δυνάτης

English (LSJ)

δυνάτου, ὁ, poet. for δυνάστης, ὦ δυνάτα A.Pers.674 (lyr., cod. Med.).

Spanish (DGE)

(δῠνάτης) -ου, ὁ
• Prosodia: [-ᾰ-]
rey ὦ ... δυνάτα, δυνάτα ref. la sombra de Darío, A.Pers.675.

German (Pape)

[Seite 673] ὁ, = δυνάστης, Aesch. Pers. 661.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
c. δυνάστης.
Étymologie: δύναμαι.

Russian (Dvoretsky)

δῠνάτης: ου ὁ Aesch. = δυνάστης.

Greek (Liddell-Scott)

δυνάτης: [ᾰ], -ου, ὁ, ποιητ. ἀντὶ τοῦ δυνάστης, ὦ δυνάτα Αἰσχύλ. Πέρσ. 674, κατὰ τὸ Μεδ. χφον καὶ τὸν Σχολ.

Greek Monotonic

δῠνάτης: [ᾰ], -ου, ὁ, ποιητ. αντί δυνάστης, σε Αισχύλ.