ἄγκυρα
καὶ οὐκ ἐκδικᾶταί σου ἡ χείρ, καὶ οὐ μηνιεῖς τοῖς υἱοῖς τοῦ λαοῦ σου καὶ ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν· ἐγώ εἰμι κύριος. Τὸν νόμον μου φυλάξεσθε → Let your hand not seek vengeance; do not show wrath toward the children of your people; love your neighbor as yourself. I am the Lord! Keep my Torah! (Leviticus 19:18f. LXX)
English (LSJ)
ἡ,
A anchor, Alc.18.9 (v. ἄγκοινα), Thgn.459; ἄ. βάλλεσθαι, καθιέναι, μεθιέναι, ἀΦιέναι to cast anchor, Pi.I.6(5).13, Hdt.7.36, A.Ch. 662, X.An.3.5.10; ἄ. αἴρειν, αἴρεσθαι to weigh anchor, Plu.Pomp.50, 80; ἀνέλοιο AP10.1 (Leon.); τὰς νέας ἔχειν ἐπ' ἀγκυρέων Hdt.6.12; ὁρμίζειν Th.7.59; ἐπ' ἀγκυρέων ὁρμεῖν ride at anchor, Hdt.7.188; νηῦς μιῆς ἐπ' ἀγκύρης [οὐκ ἀσφ]αλὴς ὁρμεῦσα Herod.1.41; ἐπ' ἀγκύρας ἀποσαλεύειν D.50.22, cf. E.Hel.1071; prov, ἀγαθαὶ πέλοντ' . . δύ' ἄγκυραι 'tis good to have 'two strings to your bow', Pi.O.6.101; ἐπὶ δυοῖν ἀγκύραιν ὁρμεῖν αὐτοὺς ἐᾶτε D.56.44, cf. Plu.Sol.19; ἄ. δ' ἥ μου τὰς τύχας ὤχει μόνη E.Hel.277; ἐπὶ τῆς αὐτῆς (sc. ἀγκύρας) ὁρμεῖν τοῖς πολλοῖς, i.e. 'to be in the same boat' with the many, D.18.281; εἰσζ μητρζ παῖδες ἄγκυραι βίου S.Fr.685; οἴκων ἄ., of a son, E.Hec.80; ἱερὰ ἄ., last hope, Luc.JTr.51. II pruning-hook, Thphr.CP 3.2.2. III = αἰδοῖον, Epich.191.
German (Pape)
[Seite 15] ἡ, Anker (von den gekrümmten Armen desselben), zuerst Theogn. u. Pind.; Anker werfen, ἀφιέναι Xen. Hell. 3, 5, 6; βάλλειν Pind. I. 5, 11; καθιέναι Her. 7, 36; ἐρείδειν χθονί Pind. P. 10, 51; ῥίπτειν εἰς γῆν Orph. Arg. 497; κρεμαννύναι Pind. P. 4, 192; μεθιέναι Aesch. Ch. 650; χαλᾶν Sp. – Anker lichten, αἴρεσθαι Plut. Pomp. 80; ἀναιρεῖσθαι Ath. XV, 672 c; Leon. Tar. 57 (X, 1); ἀνελκύσασθαι Poll.; ἀνασπάω, ἀναφέρω, Long. 2, 29. 26, kappen, ἀποκόπτειν. Vor Anker liegen, ἐπ' ἀγκύρας ὁρμεῖν, ἀποσαλεύειν, ὁρμίσασθαι, Poll. 1, 103; vgl. Eur. Hel. 1080. Dah. ἐπ' ἀγκύραιν δυοῖν ὁρμεῖν τινα ἐᾶν, Jemandem die Wahl zwischen zwei Dingen lassen, Dem. 56, 44; Plut. auch ἐπ' ἀγκύραις Sol. 19; – der Hauptanker des Schiffs hieß ἱερά, Luc. Fugit. 13 Jup. Trag. 51; Plut. reip. ger. pr. 19. Uebertr. Eur. οἴκων, vom Sohne, des Hauses Stütze, Hec. 80; wie Soph. frg. 612; Plat. Legg. XII, 961 c πόλεως. – Bei Theophr. ein Haken, als Werkzeug.
