ἠθαλέος
From LSJ
English (LSJ)
η, ον, (ἦθος)
A accustomed, εὐναί Opp.C.2.307; [ταῦροι] ib. 88, cf. Epigr.Gr.1035.23 (Pergam.).
German (Pape)
[Seite 1156] gewohnt, ἠθαλέας τ' εὐνὰς φίλιόν τε νάπαισι μέλαθρον Opp. Cyn. 2, 306; ἠθαλέοι μερόπεσσιν, gewöhnt an, 2, 88.