τυφόω
Εὐφήμει, ὦ ἄνθρωπε· ἁσμενέστατα μέντοι αὐτὸ ἀπέφυγον, ὥσπερ λυττῶντά τινα καὶ ἄγριον δεσπότην ἀποδράς → Hush, man, most gladly have I escaped this thing you talk of, as if I had run away from a raging and savage beast of a master
English (LSJ)
(τῦφος)
A delude, rare in Act., ἐτύφωσ' ἐκ δ' ἔλετο φρένας Alc. 68 (cj. Porson), cf. Plu.2.59a; τ. τινὰ εἰς ἐλπίδα μειζόνων πραγμάτων Hdn.6.5.10:—but mostly in pf. Pass. τετύφωμαι (aor. Pass. τυφωθείς S.E.P.3.193), to be crazy, demented, ὦ τετυφωμένε σύ Pl.Hp.Ma.290a; ληρεῖν καὶ τετυφῶσθαι D.9.20; οὐ δὴ ποιήσω τοῦτο· οὐχ οὕτω τετύφωμαι Id.18.11, cf. 24.158, Plb.3.81.1, Cic.Att.12.25.2, 1 Ep.Ti.6.4, al.; ἴσως ἔγωγε τετύφωμαι ταῦτα λέγων καὶ τὰ μὴ δεινὰ ἀξιῶ δεδιέναι D.H.6.52; ὁ οἶνος τετυφωμένους ποιεῖ Arist.Pr.873a23, cf. Phld.Mus.p.54 K.; γόητες καὶ σοφισταὶ καὶ τετυφωμένοι καὶ φαρμακεῖς Jul.Or.6.197d; ἀνόητος καὶ τετυφωμένος Luc.Nigr.1, cf. Icar.7, Arr.Epict.4.1.150: c. dat. modi, τετυφωμένος τοσαύταις εὐτυχίαις demented, rendered vain, Str.15.1.5; ἐπὶ πλούτοις τε καὶ ἀρχαῖς filled with insane arrogance, Luc.Nec.12: Harp. expl. τετύφωμαι by ἐμβεβρόντημαι. II τυφῶσαι· πνῖξαι, ἀπολέσαι, Hsch.
German (Pape)
[Seite 1166] 1) Rauch, Dampf machen, räuchern, umnebeln. – 2) übertr., Dünkel, Einbildung erregen, hoffärthig, stolz machen, τετυφωμένος, im Ggstz von μέτριος, Luc. Nigr. 1; dah. auch = das Gemüth durch Dünkel od. Stolz benebeln, bethören, verblenden, τυφοῦν τινα εἰς ἐλπίδα μειζόνων πραγμάτων, Hdn. 6, 5, 24; – übh. dumm, stumpfsinnig machen, u. pass. betäubt, verdutzt werden, sein, bes. perf. τετυφῶσθαι, Dem. 24, 158 u. öfter; τετυφωμένος, ein Thor, Narr, nach Harpocr. von der plötzlich betäubenden u. der Sinne beraubenden Wirkung des τυφώς (w. m. s.); ὦ τετυφωμένε, Plat. Hipp. mai. 290 a; ἀγνοεῖ καὶ τετύφωται, Pol. 3, 81, 1.
