ἐρημία
ὁ δὲ πείσεται εἰς ἀγαθόν περ → he will obey you to his profit, he will obey you for his own good end
English (LSJ)
ἡ, I of places, a solitude, desert, wilderness, Hdt.3.98, A.Pr.2, etc. ; ἡ Σκυθῶν ἐ. Ar.Ach.704 ; ἀφίκετ' εἰς ἐ. Id.Lys.787 ; ἕρπει εἰς τὰς ἐρημίας to solitary places, Arist.HA610b24, etc. II as a state or condition, solitude, loneliness, ἐρημίαν ἄγειν, to keep alone, E.Med.50 ; μονάδ' ἔχουσ' ἐ. Id.Ba.609 (troch.) ; ἐρημίας τυχών Id.El.510 ; ἐν ἐρημίᾳ ἐλοιδοροῦντο Antipho 2.1.4 ; of persons, isolation, destitution, S.OC957, Lys.18.25 ; πολλὴν ἡμῶν ἐ. καταγνόντες Is.1.2 ; δι' ἐρημίαν from being left alone, Th.1.71, cf. 3.67 ; ἐρημίας ἐπειλημμένοι D.3.27 ; εὑρετικὸν εἶναί φασι τὴν ἐ. Men.39. b of places, desolation, ἐρημίᾳ δοῦναί τι E.Tr.97 ; ἐρημία..πόλιν ὅταν λάβῃ ib.26 ; ἀτριβὴς ὑπ' ἐρημίας Th.4.8. 2 c. gen., want of, absence, φίλων X.Mem. 2.2.14 ; ἀρσένων, βροτῶν, ἀνδρῶν, E.Hec.1017,Ba.875 (lyr., pl.), Th. 6.102 ; λύχνων Ar.Av.1484 (lyr.), etc. ; δι' ἐρημίας πολεμίων πορευόμενος without finding any enemy, X.HG3.4.21 ; τὴν ἐ. τῶν κωλυσόντων ὁρῶν seeing that there would be none to hinder him, D.4.49 ; ἐ. σώματος, = κενόν, Zeno Stoic.1.26 ; even ἐ. κακῶν freedom from evil, E. HF1157.
German (Pape)
[Seite 1026] ἡ, Einöde, einsamer Ort, Wüstenei, ἄβατος Aesch. Prom. 2; Eur. Cycl. 622; Σκυθῶν Ar. Ach. 704 Lys. 788; Einsamkeit, Verlassenheit, Hülflosigkeit, ἐρημία με σμικρὸν τίθησι Soph. O. C. 961; ἐρημίαν ἄγειν, ἔχειν, einsam, verlassen sein, Eur. Med. 50 Bacch. 609; ἐρημίᾳ δοῦναι, verwüsten, Tr. 95; vom Verwais'ten, Hülflosen, Is. 1, 3. 2, 12. 13; δι' ἐρημίαν ἄλλοις προσιόντες Thuc. 1, 71, vgl. 3, 67; νῆσος ἀτριβὴς πᾶσα ὑπ' ἐρημίας 4, 8; ἐν ἀνδρῶν ἐρημίᾳ, Mangel an Menschen, 6, 102, wie Plat. Legg. III, 694 e; νέων I, 635 a; φίλων Phaedr. 232 d, wie Xen. Mem. 2, 2, 14; λύχνων Ar. Av. 1484; ἡδομένα βροτῶν ἐρημίαις Eur. Bacch. 875; διὰ πενίαν καὶ ἐρημίαν τοῦ δεσπότου Plat. Rep. VI, 495 e; ποῖ κακῶν ἐρημίαν εὑρω μολών, Freiheit von Unglück, Eur. Herc. f. 1017; τῆς τῶν ἐναντιωσομένων ἐρημίας ἀπολαύων, sich die Abwesenheit der Gegner zu Nutze machend, Dem. 13, 19; – ἡ ἀπ' ἀλλήλων ἐρημία Ael. H. A. 1, 46, vgl. 6, 44.
