λεαίνω

English (LSJ)

also λειαίνω, Sol.4.35, Nic.Th.95, Gp.4.12.13: fut.

   A λεᾰνῶ Arist.PA674b21; Ep. λειᾰνέω Il.15.261: aor. 1 ἐλέηνα Hdt.1.200, Nic.Fr.70.15, -ᾱνα Arist.GA788b31, ἐλείανα IG12.372E11,373.174; Ep. ἐλείηνα, λείηνα, Il.4.111, Od.8.260:—Med., Muson.Fr.18 B p.101 H.: Ep.aor. λειηνάμην Nic.Th.646:—Pass., Pl.Plt.270e: aor. ἐλεάνθην Dsc.3.158, S.E.P.1.130; Ion.subj. λειανθέωσι Hp.Mul.2.168; part. λειανθείς Gp.11.13.2, Philotim. ap. Orib.4.10.1: pf.inf.λελειάνθαι Thphr.Fr.30.2, Ph.2.510; part. λελεασμένος Damocr. ap. Gal.13.989, Dsc.5.75, Dieuch. ap. Orib.4.6.2, Porph.Abst.4.7, λελειασμένος Ph.1.302:—smooth, polish, of a worker in horn or stone, πᾶν δ' εὖ λειήνας Il.4.111, cf. IGll.cc.; ἵπποισι κέλευθον πᾶσαν λειανέω I will smooth the way, Il.15.261; λείηναν δὲ χορόν Od.8.260, λ. τὰ τραχυνθέντα Pl. Ti.66c; λ. τὰ κηρία, of bees, Arist.HA625b19:—Pass., λεαινόμενοι τὰ σώματα Theopomp.Hist.195.    2 triturate, pound in a mortar, Hdt.l.c.; grind down (of the teeth), X.Mem.1.4.6, Arist.Ph.198b26, HA501b31, Nic.Th.95, Ph.1.63:—Med., grind small, Nic.Th.646:— Pass., Philotim. ap. Orib. l.c.    b generally, crush, extirpate, τὰ φυόμενα Hdt.4.122.    3 smooth away, τὰς τῶν σκυτῶν ῥυτίδας Pl. Smp.191a, cf. Plt.l.c. (Pass.): metaph., smooth or soften down, τὸν Μαρδονίον λόγον Hdt.8.142; τὸ ἐπίχολον λ. τῷ ὕπνῳ Philostr.Im.2.11; polish style, D.H.Comp.16: metaph., also, λ. τὴν κατάποσιν tickle the palate, Muson.l.c.; τὴν ἀκοήν D.H.Comp.12: abs., [ὁ χυλὸς] λεαίνει lubricates, soothes, Thphr.CP6.2.1.    II intr., to be smooth, Arist.Pr.936a15.

German (Pape)

[Seite 21] ep. λειαίνω, fut. λεανῶ, ep. λειανέω, glatt machen, glätten, poliren; vom Hornarbeiter, πᾶν δ' εὖ λειήνας χρυσέην ἐπέθηκε κορώνην Il. 4, 111; ἵπποισι κέλευθον πᾶσαν λειανέω, τρέψω δ' ἥρωας Ἀχαιούς, den Weg für die Rosse bahnen, 15, 260; λείηναν δὲ χορόν Od. 8, 260; ὁπόταν λεαίνῃ τὰ τραχυνθέντα Plat. Tim. 66 c; τὰς τῶν σκυτῶν ῥυτίδας Conv. 191 a; παρειαὶ λεαινόμεναι Polit. 270 e; λίθος ὅταν λεανθῇ S. Emp. pyrrh. 1, 130; – ξυρούμενοι καὶ λεαινόμενοι Theopomp. bei Ath. VI, 260 e, vgl. XII, 518 a u. Luc. Cyn. 14; – ἐστρατοπεδεύοντο τὰ ἐκ τῆς γῆς φυόμενα λεαίνοντες Her. 4, 122, alle Bäume und Sträucher abhauend; zerreiben, zermalmen, z. B. im Mörser, 1, 200, wie Nic. Alex. 545, δοίδυκι λεήνας; von den Zähnen, die Speisen zermalmen, Xen. Mem. 1, 4, 6, wie Arist. part. anim. 3, 1 H. A. 2, 5. – Uebertr., mildern, in ein milderes Licht stellen, τὸν λόγον, Her. 8, 142. – Auch τὴν ἀκρόασιν, das Ohr kitzeln, dem Ohre schmeicheln, Schäf. zu D. Hal. C. V. p. 137; vgl. λ. τὴν κατάποσιν Muson. bei Stob. fl. 18, 38.