παρθένιος
οὐ κύριος ὑπὲρ μέδιμνόν ἐστ' ἀνὴρ οὐδεὶς ἔτι → he is no better than a woman, no man is any longer permitted to transact business over the one-bushel limit?
English (LSJ)
α, ον, also ος, ον Pi.P.12.9, E.Ph.224 (lyr.) :—
A of a maiden, maidenly, λῦσε δὲ παρθενίην ζώνην Od.11.245 ; ὄαροι Hes.Th.205 ; ἔρως Anacr.13A ; κεφαλαί Pi. l.c. ; αἷμα A.Ag.215 (lyr.); χλιδά E. Ph.224 (lyr.); π. θύραι of the temple of the Virgin Goddess, AP6.202 (Leon.); παρθένιον βλέπειν Anacr.4 ; π. αὐλός, v. αὐλός 1.1. 2 παρθένιος, ὁ, the son of an unmarried girl, Il.16.180 ; παρθενία ὠδίς Pi. O.6.31 ; but π. ἀνήρ the husband of maidenhood, first husband, Plu. Pomp.74. II metaph., pure, undefiled, Π. φρέαρ, name of a well, h.Cer.99 ; π. μύρτα, of white myrtle-berries, Ar.Av.1099 (lyr.). III π. γαῖα, = Samia terra, Nic.Al.149. IV Π., ὁ(sc. μήν), a month in Elis, Sch. Pi.O.3.35.
German (Pape)
[Seite 521] bei Pind. u. den Att. auch 2 Endgn, jungfräulich; ζώνη, Od. 11, 245; ὄαροι, Hes. Th. 205; κρύψε δὲ παρθενίαν ὠδῖνα κόλποις, Pind. Ol. 6, 31, d. i. das Kindbett einer Jungfrau; oft bei Tragg. u. in Prosa; zur Jungfrau gehörig, παρθένιος, Jungfernsohn, ll. 16, 180; aber Plut. Pomp. 74 nennt παρθένιον ἄνδρα den Mann, den die Jungfrau geheirathet hat. Uebertr., rein, unverdorben, auch von reinem Quellwasser, vgl. Ruhnk. H. h. Cer. 99; – παρθενία γῆ, Nic. Al. 149; τῆς παρθενίου καλουμένης γῆς, Plat. Legg. VIII, 844 b.
