λεκτικός

English (LSJ)

ή, όν,

   A good at speaking, able to speak, X.Mem.4.3.1, Cyr. 5.5.46 (Sup.); ἡ -κή (sc. τέχνη) the art of speaking, Pl.Plt.304d.    II suited for speaking, οἱ λ. τῶν λόγων speeches in common colloquial style, opp. ποιητικῶς συγκείμενοι, D.61.2; μάλιστα λ. τῶν μέτρων τὸ ἰαμβεῖόν ἐστι Arist.Po.1449a24, cf. Rh.1408b33. Adv. -κῶς in prose, D.H.Comp.25.    2 related to expression, stylistic, ὁ λ. τόπος the province of expression, ib.1, 4; opp. πραγματικός, of style, opp. matter, ἀρεταί Id.Pomp.1; μέρος Id.Th.34.    III Adv. -κῶς with the force of a word, of the termination -θεν, A.D.Adv.195.16; verbally, Stoic.3.214.

German (Pape)

[Seite 27] zum Reden, zum Ausdruck gehörig, bes. sich für die Rede eignend; ἡ λεκτική, Plat. Polit. 304 d; τῶν ῥυθμῶν ὁ ἡρῷος σεμνὸς καὶ οὐ λεκτικός Arist. rhet. 3, 8; λεκτικὸν τῶν μέτρων τὸ ἰαμβικόν poet. 4, 18; vgl. Xen. Cyr. 5, 5, 46 Hem. 4, 3, 1. Von einer Maske, Poll. 4, 151. – Auch adv., D. Hal.