ὀκλάζω

From LSJ
Revision as of 19:41, 2 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (13_7_1)

Οὐκ ἔστιν οὐδὲν κτῆμα κάλλιον φίλου → Nulla est amico pulchrior possessio → Als einen Freund gibt's keinen schöneren Besitz

Menander, Monostichoi, 423
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὀκλάζω Medium diacritics: ὀκλάζω Low diacritics: οκλάζω Capitals: ΟΚΛΑΖΩ
Transliteration A: oklázō Transliteration B: oklazō Transliteration C: oklazo Beta Code: o)kla/zw

English (LSJ)

fut.

   A -άσω Ph.(v. infr. 2) : aor. ὤκλασα S.OC196(lyr.), Plu. 2.320d :—Med., Ep. aor. opt. ὀκλάσσαιντο Euph.17 :—crouch down with bent hams, squat (in Hom. only μετοκλάζω), of a Persian dance, ὤκλαζε καὶ ἐξανίστατο X.An.6.1.10 (cf. ὄκλασμα) ; διπλοῦς ὀκλάζων S. Ichn.90 ; ἐς γόνυ ὀκλάσας δέχεται τῇ σαρίσσῃ τὴν ἐπέλασιν, of a soldier waiting an attack, Luc.DMort.27.4, cf. Philops.18 ; sink down, of a weary traveller, S. l.c. ; of oxen, Mosch.2.99 ; of horses that crouch down to let their rider mount, Plu.2.139b (but of horses that stumble and throw their rider, Procop. Vand.2.21, al.) ; of the wolf crouching down to let the Twins suck, Plu.2.320d ; θρόνος . . ὀκλάζων folding-seat, D.Chr.1.78 : c. acc., ὀ. τὰ ὀπίσθια, τοὺς προσθίους, bend their hind- or fore-legs, X.Eq.11.3, Ael.NA7.4 :—Med., Euph. l.c.    2 metaph., sink, slacken, abate, ἀπειρίᾳ σοφιστικῶν παλαισμάτων ὀκλάσομεν Ph.1.199 ; τόνος ὀκλάζων Gal.11.172 ; ποδῶν δέ οἱ ὤκλασεν ὁρμή Musae.325 ; of the wind, τῆς φορᾶς Hld.5.23, cf. Adam.Vent.37 ; ὤκλαζε αὐτοῖς ὁ θυμός ib.7 ; κραδίης ὤκλασεν ὄγκος AP5.250 (Iren.).    II trans., abate, ὀκλάσας τὸν πόθον Hld.1.26.

German (Pape)

[Seite 315] (ob von κλάω, knicken? nach Ruhnk. ep. crit. 244 von ὄκος, ὄκω, und verwandt mit ἄγκος, ἀγκύλος; es ist wohl ein eigener Stamm, mit unserm »hocken« zusammenhangend), mit gebogenen Knieen sich auf die Fersen niederlassen, hinhocken, hinkauern; λέχριός γ' ἐπ' ἄκρου λάου βραχὺς ὀκλάσας, Soph. O. C. 197; καὶ ὤκλαζε καὶ ἐξανίστατο, Xen. An. 5, 9, 10, in einem persichen Tanze (vgl. Heliod. 4, 17, wonach es eine Art Kosak od. Mazurek war); c. acc., zusammenlegen, krümmen, τὰ ὀπίσθια, Hipp. 11, 3; τοὺς προσθίους, Ael. H. A. 7, 4; Luc. verbindet ἐς γόνυ ὀκλάσας, Mort. D. 27, 4, ὀκλάζων τῷ ἑτέρῳ, Philops. 18; οἱ τοῖς ἵπποις ἐφάλλεσθαι μὴ δυνάμενοι αὐτοὺς ἐκείνους ὀκλάζειν καὶ ὑποπίπ τειν διδάσκουσιν, Plut. conjug. praec. p. 413; – sich auf die Kniee niederlassen, wie Mosch. 2, 99 vom Stier. – Uebertr., οὐ σῆς κραδίης ὑψαύχενος ὤκλασεν ὄγκος, legte sich, Iren. 3 (V, 251). – Auch = müde werden, ποδῶν δέ οἱ ὤκλασεν ὁρμ ή, Mus. 325; vgl. Hesych. ὤκλασαν ἐπ ὶ τῶν ἀπειρηκότων ἐν παντὶ πράγματι; – aus Erschöpfung nachlassen, erschlaffen, einzeln bei Sp.