ὁμονοητικός
From LSJ
τούτου δὲ συμβαίνοντος ἀναγκαῖον γίγνεσθαι πάροδον καὶ τροπὰς τῶν ἐνδεδεμένων ἄστρων → but if this were so, there would have to be passings and turnings of the fixed stars
English (LSJ)
ή, όν,
A conducing to agreement, in harmony, ψυχή, βίος, Pl.R.554e, Phdr.256b : Comp., Arist.Pol.1330a18. Adv. -κῶς, λέγειν Id.GC323b3 ; ἔχειν to be of one mind, περὶ χρόνου Id.Ph.251b14 ; περί τι Pl.Phdr.263a ; ἔν τισι ὁ. διακεῖσθαι Id.R.603c.
German (Pape)
[Seite 338] ή, όν, übereinstimmend im Denken, einträchtig; βίος, Plat. Phaedr. 256 b; ψυχή, Rep. VIII, 554 e; u. adv., ὁμονοητικῶς ἔχειν, Ggstz στασιαστικῶς, Phaedr. 263 a; Arist. u. Sp.
