βράγχιον
From LSJ
Ἡ γλῶσσ' ἁμαρτάνουσα τἀληθῆ λέγει → Inesse linquae veritas lapsae solet → Die Zunge, wenn sie in die Irre geht, spricht wahr
English (LSJ)
τό,
A fin, dub. in Arion 1.4 (βράγχιοι codd. Ael.). II in pl., gills of fishes, Arist.HA589b19, PA696b1, Theoc.11.54 (sg., Ael.NA16.12). III = βρόγχιον, βρόγχος, dub.l. in Arist.Spir.483a22, cf. HA603a32. IV hull of a ship, Hsch.
German (Pape)
[Seite 460] τό, Floßfeder; πτέρωμα βραγχίου Ael. H. A. 16, 12; s. βράγχια.
