φύρω

From LSJ
Revision as of 19:57, 2 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (13_7_2)

Ἑαυτὸν οὐδεὶς ὁμολογεῖ κακοῦργος ὤν → Nemo maleficus se fatetur maleficum → Von sich gibt keiner zu, dass er ein Schurke ist

Menander, Monostichoi, 158
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: φύρω Medium diacritics: φύρω Low diacritics: φύρω Capitals: ΦΥΡΩ
Transliteration A: phýrō Transliteration B: phyrō Transliteration C: fyro Beta Code: fu/rw

English (LSJ)

[ῡ], Hes.Op.61, Pl.Phd.97b: impf.

   A ἔφῡρον Il.24.162, A.Pr. 450: fut. φύρσω Pi.Pae.2.73, Hsch.: aor. subj. φύρσω Od.18.21, inf. φύρσαι A.R.2.59; later ἔφῡρα AP7.476 (Mel.), Luc.Prom.13:— Med., aor. part. φυρσάμενος Nic.Th.507:—Pass., fut. πεφύρσομαι Pi.N.1.68 codd.; later φῠρήσομαι (συμ-) Sch. ad loc.: aor. ἐφύρθην A.Ag.732 (lyr.); later aor. 2 ἐφύρην [ῠ] (συναν-) Luc.Ep.Sat.28: pf. πέφυρμαι (v. infr.):—mix something dry with something wet, mostly with a sense of mixing so as to spoil or defile, γαῖαν ὕδει φ. Hes.Op.61; esp. of tears or blood, δάκρυσιν εἵματ' ἔφυρον they wetted, sullied their garments with tears, Il.24.162: c. gen. pro dat., μή σε . . στῆθος καὶ χείλεα φύρσω αἵματος Od.18.21:—Pass., δάκρυσι πεφυρμένη 17.103, etc.; ὄμμα δακρύοις πεφυρμένοι E.Or.1411 (lyr.); πεφυρμένος αἵματι Od.9.397; γῆ αἵματι πεφ. X.Ages.2.14; αἵματι δ' οἶκος ἐφύρθη A. l.c. (lyr.); μητρὸς . . ἐν αἵμασι πεφυρμένοι E.El.1173; πάντα βορβόρῳ πεφυρμένα Semon.7.3; ἱστίον . . πεφυρμένον πρινὸς ἄνθεϊ stained, dyed, Simon.54: dub. in signf. of φυράω, ἐλαίῳ ἄλφιτα πεφυρμένα, v.l. for πεφυραμένα in Th.3.49; τέφρᾳ πεφυρμένῃ ὄξει, v.l. for πεφυραμένῃ in Gp.5.39.2.    2 of dry things, κόνει φύρουσα . . κάρα E.Hec.496; γαίᾳ πεφύρσεσθαι κόμαν to be doomed to have one's hair defiled with earth, Pi. l.c.; ἄνθος ἔφυρε κόνις AP7.476 (Mel.).    II metaph., jumble together, confound, confuse, ἔφυρον εἰκῇ πάντα they mingled all things up together, did all at random, A.Pr.450, cf. Ar.Ra.945, Pl.Phd.97b; (Med., οὐκ ἂν φύροιο would not jumble your arguments, ib.101e); φύρουσι δ' αὐτὰ θεοὶ πάλιν τε καὶ πρόσω ταραγμὸν ἐντιθέντες E.Hec.958; ἐν ταῖς ὁμιλίαις φύρειν to speak confusedly among themselves, M.Ant.8.51:—Pass., to be mixed up, ἐν τῷ αὐτῷ Pl.Grg.465c, cf. d; βίοτον ἐκ πεφυρμένου καὶ θηριώδους διεσταθμήσατο from a confused and savage state, E.Supp. 201.    2 Med., mix with others, mingle in society, Pl.Lg.950a; φύρεσθαι πρὸς τὸν ἄνθρωπον associate, have dealings with him, Id.Hp. Ma.291a; φυρομένοισιν ἀεὶ περὶ γαστέρος ὁρμήν wallowing in the lusts of the belly, Opp.H.3.440, and cf. μείγνυμι B.    3 confound, Pi.Pae.2.73 (expld. by Sch. as = ἀποκτενεῖ).    4 Pass., metaph., to be mutually befouled by abuse, Plu.2.89d. (Prob. cogn. with πορφύρω.)

German (Pape)

[Seite 1316] fut. φύρσω, fut. pass. πεφύρσομαι, Pind. N. 1, 68 (vgl. φυράω), – mischen, vermischen, unter einander mengen; bes. mit irgend einer Feuchtigkeit anmachen, γαῖαν ὕδει Hes. O. 61; benetzen, besudeln, verunreinigen und verderben, δάκρυσιν εἵματ' ἔφυρον Il. 24, 162; auch στῆθος καὶ χείλεα φύρσω αἵματος, Od. 18, 21; u. pass., πεφυρμένος αἵματι 9, 397; δάκρυσι πεφυρμένη 17, 103 u. sonst; γαίᾳ πεφύρσεσθαι Pind. a. a. O.; αἵματι δ' οἶκος ἐφύρθη Aesch. Ag. 714; κόνει φύρουσα δύστηνον κάρα Eur. Hec. 496; ὄμμα δακρύοις πεφυρμένον Or. 1411; Sp. Bes. den Teig zu Brot oder Kuchen mischen und kneten, auch absolut, ὁ φύρων, sc. τὰ ἄλφιτα, der Brotteig knetet, Xen. Hell. 7, 2,22; πεφυρμένα τὰ ἄλφιτα οἴνῳ καὶ ἐλαίῳ, geschrotene Gerste mit Oel und Wein gemischt. – Pass., mit Etwas untermischt, voll wovon sein, πάντ' ἀν' οἶκον βορβόρῳ πεφυρμένα Simonids frg. 11, 3; dah. δάκρυσιν ὄσσε πεφυρμένα Ap. Rh. 3, 673, u. Anth. öfter; γῆ αἵματι πεφυρμένη Xen. Ag. 2, 14; Plut. Pyrrh. 24 u. A. – llebertr., durch einander mengen, verwirren, in Unordnung bringen, φ. καὶ ταράσσειν Plut.; ἔφυρον εἰκῆ πάντα, sie mengetne Alles aufs Gerathewohl durch einander, trieben Alles ohne Ordnung u. Regel, Aesch. Pr. 448; φύρειν ἐν ταῖς ὁμιλίαις, unüberlegt, verworren durch einander reden, M. Ant. 8, 51; pass. in Unordnung, Verwirrung, Bestürzung gerathen, Plat. Phaed. 101 d; beschmutzen, πεφυρμένον αἵματι πολλῷ Ep. ad. 26 (XII, 123); φύρεσθαι πρὸς τὸν ἄνθρωπον, sich mit dem Menschen abgeben, mit ihm umgehen, Plat. Hipp. mai 291 a; πεφυρμένος περὶ γαστέρος ὁρμήν, sich in den Lüsten des Bauches wälzen, Opp. Hal. 3, 440.