κλωπάομαι
From LSJ
τούτων γάρ ἑκάτερον κοινῷ ὀνόματι προσαγορεύεται ζῷον, καί ὁ λόγος δέ τῆς οὐσίας ὁ αὐτός → and these are univocally so named, inasmuch as not only the name, but also the definition, is the same in both cases (Aristotle, Categoriae 1a8-10)
English (LSJ)
poet. for κλέπτω, Hsch.
German (Pape)
[Seite 1458] poet. = κλέπτω, Hesych., sowohl stehlen, als auch heimlich, verstohlen thun.
Greek (Liddell-Scott)
κλωπάομαι: ἀποθ., ποιητικὸν ἀντὶ τοῦ κλέπτω, «κλωπᾶσθαι· «λάθρα καὶ ἀψοφητὶ ἰέναι καὶ πράσσειν», προσέτι «ἐπιθυμεῖν, θέλειν», Ἡσύχ.· πρβλ. διακλωπάω.
