ἄοπλος

English (LSJ)

ον,

   A without heavy armour on (cf. ὁπλίτης), Th.4.9, etc.: generally, unarmed, Pl.Prt.321c; τὰ τυφλὰ τοῦ σώματος καὶ ἄοπλα καὶ ἄχειρα, i.e. the back, X.Cyr.3.3.45; ἅρμα ἄ. a chariot without scythes, ib.6.4.16. Cf. ἄνοπλος.

German (Pape)

[Seite 272] u. bes. Sp. ἄνοπλος (ὅπλον), waffenlos, ungewaffnet, Plat. Prot. 321 c; aber Euthyd. 299 b steht ἄνοπλος; bes. ohne schwere Bewaffnung, ἄνοπλοι Her. 9, 52; ἀνόπλους Xen. Hier. 6, 4; Sp., wie D. Sic. 20, 11; von Schiffen, ἄνοπλοι Poll. 2, 11, die nicht zum Kriegsgebrauch eingerichtet sind; ἄοπλα ἅρματα Xen. Cyr. 6, 4, 16, ohne Sichel.

Greek (Liddell-Scott)

ἄοπλος: -ον, ὁ ἄνευ ἀσπίδος, ὁ ἄνευ τοῦ βαρέος ὁπλισμοῦ (πρβλ. ὁπλίτης), Θουκ. 4.9· κτλ.: ἐν γένει, ὁ μὴ ὡπλισμένος, Πλάτ. Πρωτ. 321C· τὰ τυφλὰ τοῦ σώματος καὶ ἄοπλα καὶ ἄχειρα, ὅ ἐ. τὰ νῶτα, Ξεν. Κύρ. 3. 3, 45· ἅρμα ἄοπλ., ἅρμα, ὄχημα πολεμικὸν ἄνευ δρεπάνων, αὐτόθι 6. 4, 16· ἐπὶ πλοίων, τὸ μὴ ὡπλισμένον, μὴ ἐξηρτυμένον πρὸς πόλεμον, Πολύβ. 2. 12, 3. ― Ἐπίρρ. -ως, Βυζ. ― Πρβλ. ἄνοπλος, ὅπερ φαίνεται ὅτι εἶναι μεταγενέστερος καὶ οὐχὶ τόσον δόκιμος τύπος, ἴδε Δινδ. ἐν Στεφ. Θησαυρ. ἐν λ.