ὡραΐζω

English (LSJ)

Att. contr. ὡρᾴζω, (ὡραῖος)

   A beautify, adorn, Aristid. Quint.2.6:—but    II mostly Pass., bloom with youthful beauty, Cratin.272; αἱ παρειαὶ ὡ. Callistr.Stat.6; ἐν τρισὶν ὡραΐσθην LXX Si. 25.1; ἐν κάλλει Aristaenet.2.10; ὡραϊσμένη ἐπικτήτοις σοφίσμασι tricked out, Luc.Am.38:—so intr. in Act., ὡρᾴζων ἡλικίᾳ IG12(7).53.7 (Amorgos, iii A. D.).    2 give oneself airs, behave affectedly, ὡρᾳζομένη καὶ θρυπτομένη Eup.358; ὡς ὡραΐζεθ' (leg. ὡρᾴζεθ') ἡ τύχη πρὸς τοὺς βίους Men.855; Meineke restores ὡρᾴζεται (cod. Rav. ὁρείζεται) for ὁρίζεται in Ar.Ec.202.    3 Med., make display (of one's oratory), Chor.Zach.1.8.

German (Pape)

[Seite 1413] 1) schön machen, putzen, schmücken, – pass. schön sein, Aristaen. 2, 10, blühen. – 2) med. sich schmücken, gew. im tadelnden Sinne, sich zieren, Eupol. in B. A. 43, wo Mein. ὡρᾴζεται schreibt; Hel. 7, 2.

Greek (Liddell-Scott)

ὡρᾱΐζω: μέλλ. ΐσω, συνηρ. ὡρᾴζω, (ὥρα Β. ΙΙ), καλλύνω, κοσμῶ, καλλωπίζω, περικοσμῶ, Εὐμάθ. σ. 6, Ἀριστείδ. Κοϊντυλ. σ. 72· χάρισιν ὡράϊσε τιμίων λίθων Συλλ. Ἐπιγρ. 8792, πρβλ. 8686· - ἀλλὰ, ΙΙ. κατὰ τὸ πλείστον ἐν χρήσει ἐν τῷ παθ., ἀκμάζω, ἀνθῶ, ἐκ νεανικοῦ κάλλους, Κρατῖνος ἐν «Ὥραις» 1· αἱ παρειαὶ ὡρ. Καλλίστρ. 897· ἐν κάλλει Ἀρισταίν. 2. 102· ὡραϊσμένη ἐπικτήτοις σοφίσμασι, ἐντέχνως κεκοσμημένη, ἔντεχνος, Λουκ. Ἔρωτες 38. 2) σεμνύνομαι, μεγαλύνομαι, ὡρᾳζομένη καὶ θρυπτομένη Εὔπολις ἐν Ἀδήλ. 23· ὡς ὡραΐζεθ· ἡ τύχη πρὸς τοὺς βίους Μένανδρ. ἐν Ἀδήλ. 291· ὅθεν ὁ Meineke διορθοῖ ὡρᾴζεται (Κῶδ. Ραβ. ὁρείζεται) ἀντὶ ὁρίζεται ἐν Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 202.