ἐκπύρωσις
Ὅρκον δὲ φεῦγε καὶ δικαίως κἀδίκως (κἂν δικαίως ὀμνύῃς) → Iurare fugias, vere, falso, haud interest → Zu schwören meide, gleich ob richtig oder falsch
English (LSJ)
[ῠ], εως, ἡ,
A conflagration, Str. 12.8.18 (pl.), Luc.Vit. Auct.14. 2 Philos., conversion into fire, Zeno Stoic.1.32, Chrysipp. ib.2.131, etc.; ἐ. πνεύματος Epicur.Ep.2p.45U. 3 calcination, Dsc.5.87. 4 excessive heat, pyrexia, in disease, Ptol.Tetr. 199. 5 eruption, τοῦ Βεσβίου ὄρους J.AJ20.7.2. 6 metaph., of anger, Phld.Ir.p.26W. II catching fire, Arist.Mete.342b2. III a kind of dance, Menipp. ap. Ath.14.629f.
German (Pape)
[Seite 777] ἡ, das Ausbrennen, Vernichten durch Feuer; τοῦ κόσμου Luc. Vit. auct. 14; bei Ath. XIV, 629 e eine Art Tanz; übh. Entzündung, Erhitzung, Arist. Heteorl. 1, 5 u. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἐκπύρωσις: ῠ, εως, ἡ, ἐντελὴς καῦσις, ἐμπρησμός, Στράβων 579. Διογ. Λ. 10. 101, 102. Λουκ. Βίων Πρᾶσις 14. ΙΙ. τὸ ἀνάπτειν, Ἀριστ. Μετεωρ. 1. 5, 2 πρβλ. ἐκπυρόω ΙΙ· - παρ’ Ἀθην. 629Ε, εἶδός τι ὀρχήσεως.
